Er is vandaag in de Tweede Kamer een hoorzitting over de invoering van PSD2. Een ver van mijn bed show, zou je denken, maar niets is minder waar. Het gaat over betaalgemak en wie de prijs voor dat gemak gaat betalen.
Betaalgemak. Een heerlijk woord om alle mogelijke handige en snelle betaalmethoden aan te prijzen. Pinnen is daarbij allang achterhaald. Er zijn inmiddels veel nieuwe betaalmethodes, onder meer met de eigen smartphone. Alleen maar voordelen, zou je denken. Er is echter een groot nadeel: de transactiekosten zijn veel hoger dan die voor pinnen.
Contactloos pinnen kost 15 cent per transactie, gewoon pinnen 19 cent. Creditcardbetalingen kosten de winkelier een percentage van het bedrag en dat kan flink oplopen. Soms wel tot een paar euro per transactie van honderd euro. Betalen met een creditcard is echter nog niet heel veel aan de orde in Nederland, maar als Apple Pay en Android Pay ook hier worden geïntroduceerd zal dat aantal snel stijgen. Je hebt daar immers een creditcard voor nodig.
Nieuwe betaalwijze: PSD2
Daarnaast is een nieuwe betaalwijze in opkomst, want we willen blijven vernieuwen, nietwaar. PSD2 is de naam: Payment Service Directive 2, die in 2018 moet gaan draaien. Het is een opvolger van PSD1, een Europese richtlijn die zorgt voor de regulering van betaaldiensten in de Europese Unie. Een van vernieuwingen is dat winkels en webshops geen toeslagen meer berekenen voor betalingen met de pas en sommige creditcardbetalingen. Daarnaast moeten banken het mogelijk maken dat derde partijen toegang krijgen tot de betaalrekening van hun klant, mits deze daar toestemming voor geeft. Zo’n derde partij is bijvoorbeeld een bedrijf dat gestructureerde betaaloverzichten aanbiedt, ook als je bij meerdere banken rekeningen hebt lopen. Een andere partij is mogelijk Facebook. Met je eigen account zou je dan in winkels kunnen betalen, zonder creditcard.
Dit alles kost geld. Als je nu slim bent, kies je voor de goedkoopste betaalwijze. Maar wie daar niet zo zuinig mee bezig is, kiest voor betaalgemak. De duurdere variant dus. Als de winkelier voor de transactiekosten moet betalen van bijvoorbeeld betalen via de Facebookaccounts en deze doorberekent in de consumentenprijzen is ook de slimme betaler, meebetaler. En daarmee slechter af. Niet echt eerlijk, toch? De Tweede Kamer buigt zich er over.
Bron: NOS.nl
